"Wrócił" do mnie jesienią 2014 roku. Zrobilismy testy - nie wygladały dobrze jednak jeden element zdecydowanie się wyróżnił - to zapaliło u mnie lampkę ostrzegawczą ... mało trenujący dostający duble młody człowiek z v02max na poziomie 64 ml/kg*min ? Coś tu nie gra ... Pierwsze miesiące treningu, progres i starty pokazały - może nie Krzyśkowi - jaki drzemie w Nim potencjał. Zawodził sprzęt, zerwane łańcuchy, przebite opony czy inne sprawy skutecznie hamowały rozwój jeśli chodzi o zajmowane miejsce - fizycznie było naprawdę znakomicie - wyniki kolejnych testów ywglądały naprawdę fantastycznie. Jednak brak odpowiedniego zaplecza nie pozwalał na spokojne przygotowania i starty. Często sporo dokładaliśmy aby Krzysztof mógł kontynuować nierówną walkę z losem ...
Zdarzały się przyzwoite wyniki ale były raczej odosobnionymi przypadkami. Rok 2018 przyniósł przełom. Dzięki wsparciu Renault Team, Arka, Tomka doszliśmy do momentu, kiedy mamy zapewnione naprawdę godne warunki, możemy myśleć spokojnie o trenowaniu i odpoczywaniu zamiast martwić się o tematy sprzętowe czy inne.
Wygrane edycje Pucharu Polski, Brązowy medal Mistrzostw Polski Elity, Złoty Medal Akademickich Mistrzostw Polski i teraz Srebro Akademickich Mistrzostw Świata ... fantastyczne wyniki, które jeszcze rok temu wydawały się mglistym marzeniem. Ale to już chyba tak musi być - abyśmy mogli docenić coś dobrego musimy doświadczyć sytuacji mniej korzystnych ..
I jeśli nic więcej nie wyjdzie - trudno - już sezon zaliczam do bardzo udanych. Teraz reszta to bonus czy gratis ... Reszta nie ma znaczenia, swoje zrobiliśmy teraz tylko zabawa... i plany na kolejne sezony :)